Sinds ik aan obstacle en trail running doe loop ik op schoenen met een aardige heal drop. Ik ben begonnen met de Speed Cross 3, toen een tijdje op de Brooks Cascadias gelopen en nu ben ik aanbeland bij de ASICS Gel Fujitrabuco. Deze heeft net als mijn vorige merken een heal drop van 10mm, en zou me dus wat dat betreft dus goed moeten bevallen.
Asics Gel FujiTrabuco 6
De Asics Gel FujiTrabuco is het bekendste model trailschoenen van ASICS. De grootste vernieuwing in de FujiTrabuco 6 is te zien in de slijtzool. Een slijtzool van een trailschoen ziet er anders uit dan die van een reguliere hardloopschoen. Asics maakt gebruik van de Trail Specific Outsole, de slijtzool die je offroad voldoende grip geeft op verschillende soorten ondergronden. De slijtzool is verbeterd in de FujiTrabuco 6. Deze heeft grovere noppen gekregen, die zorgen voor nog meer grip tijdens het lopen van trails.
Eerste indruk
Na het aantrekken en er een stuk op lopen kan ik niet anders dan concluderen dat het een fijne schoen voor mij is. Ik loop op de weg op de Kayano’s van ASICS en deze doen er op het eerste gezicht niet voor onder. De weg is echter geen trail of obstacle course.
Mijn ervaring
Ik test ze voor het eerst serieus tijdens de OCR series race van Strong Viking in Furstenau. Wat ik leuk vind is dat er een zakje aan de schoen zit waar je je veters in kan proppen. Vooral handig zodat er geen takjes etc aan je veters blijven hangen.
Ze lopen zeer comfortabel over het gevarieerde terrein. Minpuntje is gelijk dat ik in de modder minder grip lijk te hebben. Dit was al verwacht omdat het profiel niet erg dik is. Ik probeer dus langs de randen van de modder te lopen en dan gaat het prima. De vochtafdrijving na waterobstakels is prima, en ik ervaar nergens pijn of slijtplekken aan mijn voeten.
Dat er minder profiel onder zit heeft dan weer een voordeel op een obstakel als Storm the castle (halfpipe). Daar tegenop rennen is lastiger als je minder grip hebt. Al met al doen ze het prima en is mijn enige minpunt dus dat ik in ernstige modder minder grip heb. Niet zo erg op vlak terrein maar heuvels vormen dan wel een uitdaging.
De tweede test komt tijdens de mud masters marathon. 42 kilometer over modderig terrein en een aantal keer de piramide (toetanchamon steps) op en neer. Wederom heb ik veel plezier van de schoenen, en is eigenlijk het enige minpunt de grip in hevige modder. Bij de mud trenches heb ik dus een nadeel, maar dat weegt niet op tegen het voordeel dat ik heb met een schoen die op de loopstukken uitstekend presteert. Alle 100 obstakels worden bedwongen zonder dat mijn schoenen in de weg zitten, en heb ik voordeel van de grip bij verschillende obstakels. Ook heb ik geen enkele keer last van ophopend vuil en modder voorin de schoen, wat ik met andere schoenen wel ervaarde, waardoor je moet stoppen om het er uit te krijgen.
Na 42 kilometer heb ik overal pijn, maar niet in mijn voeten, en dat is toch het belangrijkste als je aan het rennen gaat, waar je dat ook doet.
