In 1993 kwam de film Robin Hood, men in Tights uit. Een persiflage op het verhaal van de Engelse volksheld die stal van de rijken om te geven aan de armen. Het interessante is dat als titel ze er voor kozen om tights gerelateerd aan mannen als summum van belachelijkheid weer te geven. We zijn inmiddels bijna 15 jaar verder. Zijn mannen in tights eigenlijk belachelijk en moeten wij mannen ons wel kleden in veel te strakke broeken waar zo ongeveer alles te zien is?
Tights zijn voor vrouwen, daar ga ik toch niet in lopen! Ik ben behoorlijk bewust van mezelf en een tikkie ijdel. Een jaar lang liep ik dan ook stug in weer en wind in shorts. Toen ik na wederom een ijskoude run met bebloede benen over de finish kwam, heb ik toch maar besloten om voor de run die de week daarop was me over m’n eigen schaamte heen te zetten en tights te bestellen. Ik haalde bij Reebok m’n eerste tights, wel online zodat ik rustig thuis kon passen.
Ik had er drie besteld omdat ik geen idee had welke maat ik nodig had. Toen een dag later de postbode mijn pakketje kwam brengen heb ik de doos in de hoek gegooid en besloot ik op een later moment te gaan passen. ’s Avonds werd ik toch nieuwsgierig en probeerde ik de eerste, die kwam eigenlijk niet eens voorbij m’n knieën. De tweede kwam eigenlijk ook niet ver genoeg. Ik was opgelucht en blij dat het allemaal niet paste want tights waren toch eigenlijk niets voor mij, ik verwachtte dan ook niet veel van de derde. Toen ik de derde aantrok paste hij tot mijn grote verbazing perfect, hij zat eigenlijk heel erg lekker, ik kon me vrij bewegen en het voelde als een tweede huid. Shit, dat had ik dan weer niet verwacht.
Het weekend daarop was de bewuste run. Ik liep met m’n vaste groep vrienden, we waren een beetje gespannen omdat we een goed resultaat wilde neerzetten en gedurende de heenreis hadden we het dan ook over niets anders. Het was een Mud Edition. We ploeterde ons door het parkoers, door water, modder en over grind en stenen. Toen we uiteindelijk bijna onherkenbaar en smerig bij de finish aankwamen voelde we ons trots op het resultaat dat we hadden neergezet.
Voldaan en uitgeput ging ik richting de douches en kleedde ik me uit, op dat moment realiseerde ik me pas dat ik in tights gelopen had, ik was het eigenlijk helemaal vergeten. Ik keek om heen en zag alleen maar mannen die onder de modder viezigheid en andere rotzooi zaten. Ik realiseerde me dat een obstaclerun geen modeshow is, het gaat er niet om hoe je er uit ziet, het gaat er niet om dat je sokken bij je t-shirt pasen en het gaat er niet om of je als man er wel of niet uitziet in tights. Het gaat er om dat je jezelf uitdaagt in het parkoers en je lichamelijk en geestelijk tot het uiterste gaat. Als je graag mooi wil zijn moet je een andere sport kiezen, dit is voor echte mannen en vrouwen!
