Een succesvolle zomer.. met een blessure
Het afgelopen halfjaar was voor mij niet altijd even leuk. Ik kreeg een blessure in mijn schouder (ingescheurd labrum in je schouderkom). Hierdoor liep ik alle OCR wedstrijden met veel pijn. Vooral de kracht onderdelen zoals de atlas stones deden veel pijn. Om de pijn te managen ging ik vaak naar de fysio en was mijn schouder eigenlijk voortdurend ingetaped. Het enige nadeel van de blessure was dat ik eigenlijk niet wilde toegeven aan de pijn. Ik trainde door en focuste mij op de belangrijkste wedstrijden en trainde met als doel het EK goed te lopen. Ik heb vooral de Facebook pagina van het EK in de gaten gehouden, veel filmpjes gekeken en natuurlijk zelf ook hard getraind.
Twee Europese OCR Titels in 2018
Ik zag de vrijdag (short course) als een opwarming. Mijn doel was niet om te winnen maar juist om te genieten en kijken wat voor hindernissen ik tegen zou komen op de zaterdag (standard course). Toen ik hoorde dat zo weinig mensen het parcours volbrachten kwamen de zenuwen bij mij omhoog. Mijn doel bleef genieten en dat deed ik dan ook volop. Toen ik over de finish kwam en alle hindernissen gehaald had voelde dat enorm goed en zag ik op de uitslagen dat ik de snelste tijd van de dag had (van alle vrouwen op deze dag). Ik was enorm blij en met volle trots stond ik diezelfde avond op het podium.
Op de zaterdag was mijn doel het podium halen, er deden meiden mee die de dag ervoor zichzelf niet kapot gemaakt hadden en dus eigenlijk fris aan de start stonden. Toen ze weg sprintten en ik rond de 10e positie liep vond ik het prima. Lopen is niet mijn sterkste onderdeel en ik wist dat er aan het einde heel veel hindernissen kwamen. Ik kwam wel wat dichter bij de meiden maar was er nog niet helemaal. Omdat alle startgroepen door elkaar heen liepen kon ik ook niet helemaal goed meer zien wie er nou wel en wie er niet bij mijn startgroep hoorden.
Bij de hindernissen aan het eind haalde ik een aantal meiden/vrouwen in maar wist ik nog steeds mijn positie niet. Toen ik pas over de finish kwam stond er dat ik de 2esnelste tijd had van alle age group lopers (vrouwen) en de 1e tijd binnen mijn eigen age group. Het besef was er eigenlijk nog niet… Ik was helemaal gesloopt en mijn weekend was perfect, ik had 2 Europese titels op mijn naam gezet op een enorm zwaar parcours.
Welke hindernis was je favoriet?
Eigenlijk kwam je van elke ‘bekende’ organisatie wel 1 a 2 hindernissen tegen. Alle organisatoren hadden hun zwaarste en meest uitdagende hindernis neergezet. Dit zorgde voor een loodzwaar parcours. Vooral de nuts waren het hoogtepunt van dit EK. Maar voordat je daar aankwam had je al genoeg hindernissen die je lichaam gesloopt hadden.
Next: WC OCR London
Ik wil zo hoog mogelijk eindigen op het WK in London dit jaar. Net zo trainen als dat ik nu doe. Genieten van elk moment in de wedstrijd en niet te veel druk op mijn schouders leggen.
